نقش قومیت ها در ساختار سیاسی عراق پس از سقوط صدام

در این پایان نامه نگاهی به تحولات رخ داده در کشور عراق و به طور ویژه به نقش و جایگاه قومیت ها و مذاهب در ساختار سیاسی جدید عراق در دوران پس از سقوط صدام پرداختیم.در واقع کشور عراق که جزئی از امپراتوری عثمانی بود پس از سقوط عثمانی و تجزیه آن (1920) با هدف دو میدان نفتی بصره (در جنوب عراق و منطقه شیعه نشین) و کرکوک (در شمال شرق و منطقه چند قومی سنی – کرد – ترکمنی) تحت قیمومت انگلستان در آمد، و تا زمان سقوط صدام شاهد انواع حکومت های استبدادی؛ پادشاهی (خاندان هاشمی)، انقلابی (عبدالکریم قاسم)، کودتا (ملی گرایان) و حاکمیت توتالیتری حزب بعث بود. با حمله امریکا به عراق (2003) و سقوط صدام این کشور که دارای تنوع وسیع قومی – مذهبی می باشد، تبدیل به میدانی برای ابراز وجود اقلیت ها و قومیت هایی شد که تا آن زمان زیر یوغ استبدادی این حکومت ها ( به طور خاص صدام) و تحمل فشارهای سیاسی - اجتماعی زندگی می کردند. اکنون هر کدام به دنبال کسب قدرت و جایگاه سیاسی در درون دولت جدید هستند. همین مسئله باعث حساسیت کشورهای چند قومیتی همسایه عراق شده است و هر یک به دنبال تأثیرگذاری و حمایت از گروه یا قومیت مورد نظر هستند. به این ترتیب آینده عراق به طور تنگاتنگی وابسته و در گرو با مسائل قومیتی و مذهبی داخلی خویش می باشد.